از سال ۱۳۷۶، بیست ونهم مهرماه با تصویب شورای فرهنگ عمومی کشور، به عنوان روز ملی صادرات تعیین گردید، تا بیانگرترویج فرهنگ صادرات درمیان صنعتگران و کارآفرینان کشور باشد و فرصتی برای تبدیل افکار، شناخت و واکاوی مشکلات پیشرو برای هرچه سریع تر رسیدن به هدف والای صادرات برای میهن عزیزمان ایران به حساب آید. صادراتی که به عنوان موتور محرکه اقتصاد و رمز بقای هر کشوری در بازارهای جهانی نقش بارزی داشته و می تواند علاوه بر صرفه های اقتصادی، یکی ازعوامل مهم درحفظ اقتدار ملی محسوب گردد. تقویت ظرفیت های تولید و ایجاد ظرفیت های جدید و ازهمه مهم تر، هموارکردن راه توسعه صادرات نقش دولت را به عنوان تضمین کننده سرمایه گذاری ها و تلاشش را به منظور کاهش انحصار بسیار پررنگ تر خواهد کرد. ارتباط مثبت و معناداری بین افزایش صادرات غیرنفتی و رشد اقتصادی کشورها وجود دارد و دولت ها در راستای افزایش صادرات غیرنفتی با اعمال سیاست گذاری ها و برنامه ریزی‌های مطلوب و مناسب برای دستیابی به اهداف توسعه اقتصادی گام بر می دارند.
بسیاری از محققان، تولید محصولات جدید و عملکرد مناسب صادراتی این محصولات را، راهی برای موفقیت در جهان پیچیده و پویای امروزی دانسته اند. چراکه ارائه محصولات صادراتی موفق و جدید یکی از راهبردهای کارآمد و قابل استفاده در بازارهای صادراتی است و بی تردید موجبات رشد ، بقا و بهره وری و مزیت رقابتی شرکت‌ها محسوب می شود. از اینرو، نقش
بی بدیل کارآفرینان بواسطه ی خلق و توسعه‌ی کسب و کارهای جدید، در تسریع رشد اقتصادی کشورها بسیار حائز اهمیت است. کارآفرینی به رشد اقتصادی از طریق خلق و انتقال دانش کمک می کند و باعث افزایش رقابت پذیری سازمان ها می گردد و صادرات نیز به نوبه خود، بطور مثبت برکمیت نرخ ارز و شکوفایی بین‌المللی تاثیر گذاشته و باعث توسعه و رشد صنعت، بهره وری و اشتغال می گردد. دو موضوعی که می توانند، علاوه بر اینکه ارتباط تنگاتنگی در رشد و توسعه ی یکدیگر ایفا کنند، به شدت از یکدیگر بازخورد گرفته و برهم
تاثیر گذار باشند.
در اقتصادهای بزرگ دنیا به نظرات و آرای کارآفرینان بزرگ اهمیت بیشتری داده می شود و از اینرو، آن ها دسترسی بیشتر و آسان تری به مقامات تصمیم گیر کشور دارند. چرا که این افراد با سرمایه‌های شخصی خود برای ده ها هزار نفر شغل ایجاد کرده اند. ماهیت پویای بازارهای صادراتی، فرصت های جدید و قابل بهره‌برداری را برای کارآفرینان فراهم می کند و شرکت های کارآفرین که در اقتصادهای در حال توسعه فعالیت می کنند، می توانند، بازده بیشتری را از ریسک پذیری به منظور بهره‌برداری از فرصت‌های جدید در خارج از کشور به دست آورند. از اینرو
استوار بودن در صادرات بر پایه های کارآفرین محور، یک رفتار محرک بازار است که توانایی متمایز بودن از دیگر رقبای صادراتی را برای صادرکنندگان فراهم کرده و از طریق پذیرفتن ریسک های محاسبه شده برای تولید فعالانه ی محصولات خلاقانه و جدید از طریق فناوری و دانش می تواند به شدت در گسترش بازارهای صادرات غیرنفتی سهم بسزایی را ایفا نماید.
مهندس امین رشیدی
AMIN_RASHIDI@YMAIL.COM
